Czas dusz
Czas nadszedł już,
Nie dusić dusz,
Lecz któż się odważy odważyć?
W największej z burz,
Miłości służ,
Miłość tak wiele ma twarzy.
Z serca zmieć kurz,
Strach cały skrusz,
Świadomość swą postaw na straży.
Pokłony złóż
Do wnętrza złóż,
Kto wie, co się może wydarzyć…
W przód zrób więc krok,
Wyjdź poza mrok,
Bo nikt nie zabroni ci marzyć…!!!
autor
b-Art Sztuka Klasy B
Dodano: 2020-12-10 23:15:17
Ten wiersz przeczytano 994 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
;)
Girl of Many Names, dzięki. PZDR
Serdecznie DZIĘKUJĘ.
Cześć Bartek fajnie że znów publikujesz łap ciepłą
myśl:)
Cóż bez marzeń byłoby warte nasze życie.Warto zrobić
krok w kierunku ich realizacji.
Pozdrawiam.
Marek
Zaskoczył mnie wiersz bez czwartej strofy i czyta się
płynnie...:)
Pozdrawiam...:)
Ładnie, choć msz bez czwartej strofy i po korekcie
dwóch wersów, byłoby ładniej
"Czas nadszedł już,
Nie dusić dusz,
Lecz któż się waży odważyć?
W największej z burz,
Miłości służ,
Miłość tak wiele ma twarzy.
Z serca zmieć kurz,
Strach cały skrusz,
Świadomość postaw na straży.
W przód zrób dziś krok,
Wyjdź poza mrok,
Nikt nie zabroni ci marzyć!"
Ale to autor decyduje jak ma wyglądać jego wiersz.
Miłego dnia:)
Miłości i marzeń nikt nie może nam zabronić... Dobry
przekaz. :)
Pozdrawiam
Paweł