czas i miejsce nieznane...

Czas i miejsce nieznane...
zegar idzie do przodu,
stoję pod twoim oknem,
pomimo deszczu i chłodu.

Słyszę odgłos rozmowy,
później coś na kształt westchnień,
widzę,słyszę... to boli,
bo ja ciągle tam jestem.

Dwa ciała były ze sobą,
były zupełnie blisko...
dałaś mu nektar życia
i on ci dał prawie wszystko.

Stałem tak jeszcze przez chwilę,
w deszczu,przy twoim oknie,
więcej tu nigdy nie wrócę...
możesz zapomnieć o mnie.

autor

return

Napisany: 2006-04-08 Dodano: 2006-04-10 11:39:24

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie