Czas (nie) leczy

Moje palce przymarzły do wspomnień o Tobie
Tęsknota niczym pęknięte szkło wrzyna się w skórę

Myśli jak gruby sznur zaciskają się wokół mej szyi
Wulkaniczna rozpacz wypala wnętrzności

Moja posiniaczona niebiesko - fioletowa dusza wciąż nie zmienia barwy
Jakby żadne prawa fizjologiczne nie istniały

A Ty patrzysz w moje oczy i mówisz do mnie spokojnie:
Czas leczy rany…

autor

agatons

Napisany: 2007-01-10 Dodano: 2007-01-13 11:09:52

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie