Czasem nie wiem

Czasem już nie wiem co jest ideą,
Co jest istotne a co martwą literą,
Co się skończyło a co jeszcze trwa,
Co trwać powinno a czemu rzec pa pa!

Gdzieś w próżni zawieszona,
Pomykam pod wiatr,
Jak zawsze chodzę swoimi drogami,
Wyrażam się wierszem,
Powłóczę nogami,
i wszystko mi jedno gdzie zląduję tym razem
Byle nie daleko od rzeki mych marzeń,
Idei która zawsze gdzieś we mnie kołacze,
Która jest moją siłą,przez nią często płaczę,
Podnoszę się, upadam powstaje i walczę,
I pewna jestem, że znowu zatańczę,
Na chwałę życia i zdobywania,
Tym razem pewnie już bez kochania,
Bo jak znam siebie a znam już długie lata,
Ten rok miłości starczy mi na lata.
I jeśli tak ma być to niech tak będzie,
Daj mi więc Panie tej mej pasji więcej,
Do tworzenia, do życia i do pisania,
i abym nie była w tej swej pasji sama.
I nie chodzi o niego
Jeśli nie chce niech idzie
tą drogą którą wybrał,
A ja wolna od pożądania,
Westchnę i wyjdę z mej miłości z rana,
I nastanie dzień.

autor

iwona721226

Napisany: 2015-12-14 Dodano: 2015-12-15 00:10:55

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie