czasem piszę

W pierwszych wersach nic się nie dzieje. Rzucam
wzrokiem w toń kartki odpływając małostkowością
na drugi brzeg stołu. Podrapana ołówkiem twarz w świetle
nocnej lampki, przybiera kształt drzewa, tak, że słyszę
napływanie żywicy. Ty i on. Reszta jest tylko szumem
grafitowego rysika.
Zamykam powoli oczy, zbierając sól ze wzburzonej fali,
wysypującej brązowe odłamki wieczności. Czasem korci
dłubać pieśni nawet ze zgniłej deski.
Wkuć się w bursztyn?

autor

Letnia sukienka

Napisany: 2005-10-09 Dodano: 2005-10-09 20:28:18

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie