***czekam na Lucyfera***

paznokcie wrosły już
w ziemię
kiedy po raz kolejny
upadłam i nikt mi nie pomógł

rzęsy opadły na policzki
i teraz podmuch wiatru
porwał mi je
by moje spojrzenie
również nagie zostało

usta zamknęły się
w niezadowolenia grymasie
kiedy życie znów zamiast
lodów czekoladowych
dało dwie cytryny do smaku

czerwone słońce
zaszło za horyzontem
ludzkiej bezdenności
i teraz gniecie mnie swym ciężarem

a ja skulona
poza linią brzegu
czekam na Lucyfera
by porwał mnie
do krainy gdzie księżyc
pracuje na dwie zmainy

poza czasem... poza przestrzenią... poza nami...

autor

Fifeczka

Dodano: 2006-07-17 12:45:49

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie