Czemu to nie to?

Oddycham,
chociaż duszę się.
Pomagam,
chociaż przecież szkodzę.

Jak jesienny liść,
właśnie tak wolną być.
Spokojnie przez park iść,
kolorowo zawirować chcę.

Miłość nagle chwyta mnie
w długie dłonie swoje,
podnosi z parkowej ławki,
do wazonu bez wody wsadza.

To płonie we mnie,
choć nie ma prawa.
Przecież dobrze wie,
że to nie ta ranga.

Nie to uczucia,
o którym marzę!
Nie tak mocno
jak sercem czuję!

autor

Zołza

Napisany: 2006-09-14 Dodano: 2006-09-19 16:06:49

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie