Czerwony nóż

Leży na podłodze, w karmazynowej kałuży
Pokryty krwią każdy centymetr lśniącego metalu
Leży samotnie ten, który do zabijania służy
A obok niego kobieta. Martwa. Jej oczy pełne żalu
W Niego wpatrzone martwym spojrzeniem
Pełnym wyrzutu i nienawiści do Niego.
Martwa, lecz tak żywym jest smutku uosobieniem
Pomnikiem się stała próżności i żądzy jego
Zaspokojony jej krwią leży i wyczekuje
Aż kolejną ofiara jego potrzeby zaspokoi
Bogiem się wydaje, co władzę sprawuje
Narzędziem w ręku człowieka, które ciało kroi
Jak kawał tkaniny, pięknej i delikatnej.
Mylne to wrażenie, bo gdy go w dłoni trzyma
Człowiek nie ma nad sobą kontroli żadnej
Kolejną ofiarę dla niego zarzyna.
Tak dzień za dniem i noc za nocą
Lśniący morderca swe ofiary zabija
Ręce na jego rękojeści się pocą
Gdy z kolejnym litrem krwi minuta mija.

autor

Vid

Dodano: 2006-11-27 14:52:11

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie