Część Trzecia- Teraźniejszość
Straciłem co przyniósł mi
Dar Boga, skarb największy
Nie mogłem dalej żyć
Wolnością zachłyśnięty…
I przyszło mi być tym
Kim nigdy być nie chciałem
Uczynkiem raniłem ją
Coś wziąłem nic nie dałem
Minęło już kilka lat
A ja wciąż w świecie wspomnień
Żałośnie egzystuje i staram się
zapomnieć…
Komentarze (2)
świat wspomnień jest światem do którego często
wracamy, już nie zapomnę przeczytać wersów, które
napiszesz... nie zapominaj i pisz...
osobisty i wymowny, krótki i treściwy i jakoś chwyta
za serce...
Trzeba go parę razy przeczytać, aby złapać rytm , a to
też się liczy. Po kilkakrotnym przeczytaniu wiersza -
wzruszyłam się. I dobrze,że nie możemy zapomnieć, Nie
byłoby najpiękniejszych wyznań miłośći.