Człowiek
Jestem jak ogień i woda
chodź stoje za chwilę leże
bywam tak piękny
a brzydotą płynę
Jestem natchniony
za chwile nic nie pisze
bywam zachwycony
moment i nic nie myśle
Tone w poezji,literaturze
by potem oddawać żądze naturze
bywam miły taki uroczy
a gniew i krzyk
po okolicach sie nosi
Jestem rozdarty
między Bogiem a ciałem
jestem gdzieś pomiędzy
W złotym środku zostanę...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.