Człowiek o oczach niebieskich.
Człowiek o oczach niebieskich co patrzą
bardzo głęboko.
Wciąż z jedną małą walizką wędruje bo
czegoś szuka.
I chociaż widział już wszystko smutkiem
błękitnych oczu.
Obłędu czasem tak bliski, lecz tylko serca
słucha.
I nawet go nie dostrzeżesz kiedy tak idzie
przez rynek.
Gdy siedzisz zadumana karmiąc natrętne
gołębie.
A on przystanie gdzieś z boku by Cię
podziwiać przez chwilę.
Pomyśli co być by mogło nim się zapadnie
gdzieś głębiej.
I znowu ruszy przed siebie ciesząc się tym
co już było.
Ku małej, cichej stacji. Bo jeszcze droga
go czeka.
Jaka siła go wiedzie? Jaka głęboka
miłość?
Wiara nieustająca w to że gdzieś znajdzie
człowieka.
Komentarze (12)
To jest prawdą weile dróg trzeba pokonać by znależć w
człowieku człowieka. Podoba mi się.
Coś ulotnego jest w tym wierszu...
Dobry wiersz.Pozdrawiam:)
Dobry wiersz, a rymy... z początku nie zauważyłam:).
Pozdrawiam:).
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam:-)
Dobrze, że jest jeszcze ktoś, kto szuka.. wierzy, ze
znajdzie.
Wiersz świetny. Głęboka refleksja..
Życzę ci odwagi, jaką ma słońce, które codziennie
od nowa wschodzi nad wszelką nędzą świata.
"Niektórzy po zapadnięciu zmroku już nie potrafią
uwierzyć w słońce. Brakuje im tej odrobiny
cierpliwości, aby doczekać nadchodzącego
poranka. Kiedy przebywasz w ciemnościach, spójrz w
górę. Tam czeka na ciebie słońce.
Ono nie omija nikogo. Ciebie też nie ominie,
Jeśli nie schowasz się w cień. Z każdym dobrym
człowiekiem, który zamieszkuje ziemię, wschodzi
jakieś słońce."
Phil Bosmans
Słuszny komentarz Grażynki(graynano) . Pozdrawiam
Czasem się jest samotnym wśród tłumu.
Pozdrawiam :)
Bardzo optymistycznie, przed nim droga daleka by
znaleść w człowieku człowieka. Pozdrawiam:-)
refleksyjny...