Człowiek się nie starzeje
Człowiek się nie starzeje
Tylko uroda się zmienia
Ciało upada na zdrowiu
Dusza unosi się do nieba
Czasem tylko serce drży
Że sobie rady nie da
Gdy świat pędzi na oślep
W maratonie dla chleba
Przystanęłam popatrzyłam
Na przeszłe lata życia
I wiem na pewno że dziś
Na inne bym nie zamieniła
To nic ze czasem płaczę
W samotną noc bezsenną
Lecz najpiękniej się uśmiecham
Gdy cierpiącemu otrę łzę jedną
autor
ESTERA60
Dodano: 2008-04-05 12:55:23
Ten wiersz przeczytano 1040 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bardzo mądry wiersz o upływającym czasie i słusznie
podkreśliłaś, że pomimo upływających lat człowiek się
nie starzeje tylko uroda się zmienia. Trochę zgrzyta
mi trzecia zwrotka, może coś uda ci się zmienić. Ale i
tak jest fajnie.
to się nazywa pozytywne spojrzenie.. jeśli wiersz jest
o tobie to tylko pozazdrościć.. ostatnia zwrotka jest
naprawdę niesamowita.. niby taka oczywista prawda, ale
czasem dopóki czegoś nie powiesz, to nawet jeśli o tym
wiesz, nie dociera to do ciebie z taką siłą..
Niektóre lata, te złe.. wykreślić chciałabym z
życia.. Wiersz osobisty z piękną puentą...
Ja zostaję przy tytule - chciałbym jednak się cofnąć
choć parę latek do tyłu,a reszta stoi w wierszu
szczególnie w ostatniej zwrotce!Ale takie życie..
piękne słowa, jakie piękne trzeba mieć serce aby to
uczynić
bardzo cenny wiersz - choć smutno z początku - w
ostatniej zwrotce gigantyczne przesłanie , choć tylko
o jedną łzę tu chodzi...tak wiele tym wypowiedziałaś.
Estero! Wszystkie plusy za ostatnią zwrotkę.