Człowiek i wiatr
Wiatru jak duszy - nie widać,
może być przyjemny
i dodawać sily
kiedy słońce dumnie pokazuje się
w całej okazałości.
Może być niemiły
gdy próbuje nawilżyćnasze oczy zmęczone
tym co z rąk Boga wypada na ziemię.
Może też być niszczycielskim żywiołem
jednym z najgorszych
kiedy burzy domy ludzi czyniąc ich
bezdomnymi.
On nie chce krzywdzić,
łez wyzywać spod powiek
a swoim pięknem pomagać
czasem tylko się zdenerwuje.
Jak człowiek i jego dusza.
Mam poczucie, że jestem słaba w pisaniu... Jak myślicie? Rzucać, czy pisać?
Komentarze (16)
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/wietrze-488186
Mamy Happy End podobne odczucia co do wiatru.
Pozdrawiam zawietrznie i ciepło.