Cztery pory roku,cz.2(Jesień,Zima)

*****Jesień(Zbyt wiele Siebie)*****

Słońce już nie grzeje jak kiedyś
Ogniście złoto, namiętnie.
Coraz więcej w nas jest pustki
Coraz więcej liści spada
Już nie kochasz mnie gorąco
Mocno, żywo, szczerze.
Tak za oknem świat się zmienia
Jak ta miłość szkarłatnieje.
I choć pięknie, pozłociście,
Koralowo, krwiście
Serce płacze.
I wspaniała mania wspólna
Spotykania i kochania
Nieprzytomnie w nawyk wpadła,
W rutynę…
Powszedni dzień nas złamał
Przegraliśmy, jak liście z drzew
Upadliśmy…
Nie wytrzymaliśmy…




…ze sobą do zimy…

------------------------------------------- -------

****Zima(Niedostrzegłem Ciebie)****

Przyszła, niczym Wiosna
Niedostrzeżona Zima.
Świat znów ma jedną barwę
Czystą, monotonną, samotną
Jak ostatnie źdźbła trawy,
Która nie chce się poddać,
Nie chce się ukryć, przeciwnie!
Przeciwnie jak ja.
W pustym pokoju, zimne ściany
Surowo każą patrzeć, wspominać,
Letnie przygody odgrzewać.
Nie wróci, odeszła
Razem z pierwszym skrzeniem
Mroźnej gwiazdy na niebie.

Brakuje mi ciebie…

Twych myśli, słów i marzeń,
Oczu Twych błękitu,
Kwitnącego spojrzenia
Ciepłego, miłego dotyku, pieszczenia.
Brakuje mi Twych dłoni pachnących,
Żyta włosów, tulipanów.
Brakuje morskich wypraw,
Podróży po świecie
Gór i dolin, najcudowniejszy kwiecie.
Kocham ciebie…








…nie tak jednak jak Siebie.

"Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego"

autor

KOSMO

Dodano: 2006-03-18 00:15:00

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie