czuwam

palcami
miękko zakończonymi
jak ogony najgroźniejszych kotów
rysuję na brzuchu
kochanka

największe serce

jakie potrafię
jakie na nim zmieszczę
jakie on jest w stanie wytrzymać


i zwijam się w kłębek roztopionej
czekolady


ciepłą plamę
aksamitną w dotyku niczym sierść
rozanielonych pieszczotą szczeniąt


nie śpię, tylko czuwam łagodnie
jak kotka
jest mi dobrze, ale nie mruczę
żeby nie musieć znów uciekać
żeby nie zdradzać nikomu
gdzie jesteśmy
że - tu - jestem


zawijam się jeszcze ciaśniej wokół siebie
jak wąż


tak. ta plama
- błyszcząca i giętka
a zarazem skupiona
jest znacznie bardziej bezpieczna
stwarza pozory
ukrytej siły
pozory metody


mocno okręcam się, coraz precyzyjniej
jakby pozostawienie szczeliny
mogło wszystko zniszczyć
zdradzić
niczym ślad na śniegu
albo dziura w murze
przez którą wszystko można
wygarnąć


jestem teraz twarda
i szczelna -
węzeł

jestem teraz bezpieczna

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2012-06-17 00:32:10

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie