Czy ktoś kupi
Czy ktoś kupi mój strach
urodziłam go
teraz drżę jak dziewica
na skroni siwy włos
pełznie zbiera plon
pożera miłość
przytłacza niewiedzą
gdzieś w dali wiatr
samobójców
wlekę kalekie ciało
żebrzę o skrawek
twego nieba
Komentarze (15)
O skrawek? Temu wierszu należy sie cały ogrom
bezlitośnie wielki!
Pięknie napisany wiersz o strachu. To zła emocja...
ale i taka czasami dawka jest nam potrzebna, by móc
zrozumieć otaczający nas świat. Miniaturowy i wymowny
zarazem. Piękny. Zostawiam głos z przyjemnością,
Emi...
Prawdy wyznanie i refleksje zycia,pieknie wierszem
napisane
chyba najgorsza nasza emocja _ strach.Strach zabija
duszę , strach nie pozwala nam niekiedy zyć.Świetnie
napisane :)
Ciekawa miniaturka.Bardzo przejmująca. Skłania do
refleksji. Dobrze sie czyta ten wiersz.
Forma wiersza bardzo dobra.
całosc rewelacjna, nie ma sie czego przyczepic. brawo
:)
Pięknie opisany strach - czy ktoś kupi- NIE
bo kazdy go ma i raczej by sprzedał lub
podarował. Strach - gdyby nie było strachu
nie byłoby wiary w P.Boga
.. strach pełznie.. zbiera plon.. pożera miłość, ładny
wiersz dobitny, bardzo wymownyi to niesamowite
zakiończenie. Jestem pod wrażeniem +
szukamy oazy spokoju - kawałek bezpiecznego nieba...
zwłaszcza kiedy dopada nas strach...naturalny
odruch... a wiersz ciekawy - porusza jak mi się zdaje
właśnie takie obszary życia człowieka.
ja za strach dziękuje,mam swój:)...czasami zagłuszają
go milsze uczucia:)))świetny wiersz :)
U Ciebie też ciemna strona księżyca i zachęta do
refleksji. Gdzieś w dali wiatr samobójców jest - aż mi
ciarki po plecach przeszły...niesamowity wiersz.
Ogromnie ciekawy kawałek przemysleń i refleksji,
zamkniety klamrą spójną. Podparety madrościa i
doswiadczeniem zyciowym. Tak niewiele, a tak duzo...
Och ten wszechmogący strach... ale skoro jest Twoim
dzieckiem + nikt go nie kupi - handel dziecmi jest
zabroniony :)
Mieszka w rozumie. Nie opuści go nigdy. Ale ..., ale
można go zagłuszyć - na chwilę.
Dobitne słowa "żebram o skrawek twego nieba'' - dla
mnie wymowne...miłości tutaj potrzeba (prawdziwej
miłości), bo wiersz pisany pragnieniem i
niecierpliwością spełnienia.