Czy pamiętasz?
Czy pamiętasz?
Te drzewa które sadziłeś
przy drodze na nasze pole
urosły wysoko do nieba.
Dziś je ścinają.
Mówią, że tak trzeba
że liście
że cień im przeszkadza.
Serce moje żal ściska
oczy zalewają łzami.
Nie ma tu ciebie
twój świat też pomału znika
jak z oddali muzyka
powoli cichnie i zatraca.
Już tylko ja
do naszych lat myślami wracam.
Opadają mi ręce.
Uciec stąd
i nie wracać już więcej.
Komentarze (8)
Pięknie wyraziłaś swoje wspomnienia i uczucia.
Pozdrawiam:)
niestety, wszystko tak szybko się zmienia...
przemijanie......zawsze jest żal....tego co już nie
wróci..pozd ciepło...
Pamiętam ,jak mi ścieli moja jabłonkę, na której
miałam jako dziecko zawieszona huśtawkę - Twój wiersz
przywołał mi to wspomnienie. Zmieniają nam ukochane
miejsca nie licząc się z naszymi odczuciami.
Pozdrawiam.
Smutno...ścięte ostatnie wspomnienie...
"Mówią, że tak trzeba" takich słów serce nie rozumie,
wzruszający wiersz
ucieczka bywa czasami jedynym lekarstwem,pozdrawiam
...Wspomnienia są jak perły, mają coś z łez i coś z
tęsknoty... Ciężko rozstać się z tym co sercu bliskie.
pozdrawiam