Czy pozwolisz mi Panie...

Boże, to ostatnie, jedno mam pytanie:
- czy jeszcze ujrzę urok Mazur mój Panie?
Tych ludzi gościnnych, ziemię miłujących,
o twarzach opalonych, sercach gorących.

Pisę, gdzie zapachem ryb od niej powiało.
Słońce w rzecznej wodzie lica malowało.
Żaby o poranku kończyły kumkanie.
Czy pozwolisz mi jeszcze zobaczyć Panie?

Białe brzozy pierwszym listkiem zachwyciły.
Czeremchy wczesną wiosną bagna bieliły.
Kaczeniec zażółcał i zielenił gaje.
Pierwsze śpiewy ptasie, gdy słoneczko wstaje.

Poszukać dziurawca na podleśnym ugorze.
Nazbierać kosz grzybów na Szerokim Borze.
Cieszyć się, cieszyć tym szczęściem niepojętym.
Zostałam szczęściarą, byłam w raju świętym.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2020-08-16 Dodano: 2020-08-16 22:01:50

Ten wiersz przeczytano 983 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie