Czy to czas zapomnienia....

Czy tego chcemy, czy nie chcemy,
to nieuchronnie się starzejemy.
Zewnętrza powłoka ciała pędzi do zapomnienia.
Rano budzisz się skulona, zesztywniała.
Chłód czujesz w każdej części ciała.
Poruszasz się jak marionetka.
Mimo ociężałości jesteś uśmiechnięta.
Skrzydeł dodaje ci wiara, że musisz dać radę.
Na przekór rzeczywistości - ubierasz zwiewną sukienkę,
by w duszy mieć piękną królewnę.
Chcesz zachować pozory młodości.
Nie dajesz poznać, że w sercu coraz mniej radości.
Ciesz się z tego, co masz i każdą chwilą.
Bądź sobą - nieważne, że jesteś już starszą osobą.
Twym atutem jest duże doświadczenie.
Wykorzystaj te walory, żyj radośnie i pogodnie.
Nie pozwól, by o tobie zapomniano,
a życie smutne i samotne się stało.

autor

@Krystek

Napisany: 2017-05-28 Dodano: 2017-05-28 12:47:49

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie