Czy to tak dużo
Czy to tak dużo
Tak wiele nam nie potrzeba
by usmiech zawital na twarzy
dotyk rak,czule slowo
i swiat wydaje się juz nie taki szary.
Ciagle w pogoni za niczym.
Gubimy wszystko po drodze
Chwile szczescia,milosc,
Depczac to wszystko,
a potem.
Gdy przystaniemy,i pomyslimy
pytamy gdzie tej pogoni jest sens.
Przeciez w okolo nikogo nie mamy.
Czy nie zawrocic już czas
Zostales samotny w srod tlumu
szukasz wokolo radosci szczescia
to wszystko pogubiles idac tak przez
życie.
Twoj los nie będzie Cie teraz oszczedzal
Wiesz teraz na pewno,
co miłość,szacunek dla Ciebie znaczy.
Ale w Twym zyciu,tak zagubionym.
jest tyle lez i rozpaczy
Wiec sproboj zatrzymac się w biegu,
przemysl to postepowanie,
bo czasem gdzies w ukryciu,
czai się Twe przeznaczenie.
Zosia
Komentarze (2)
przekaz dobry...liczy się myśl...wyrażenie siebie...a
styl ?- cóż styl jest - wierszyk duży...naczytałem
się w podróży...
"I swiat nie wydaje sie taki szary"/ taki zapisalabym/
wsrod (razem) / wszystko 3x kolo siebie , "wokolo" to
samo - warto byloby cos z tym zrobic / pogubiles idac
przez zycie - nicZego nowego nie wnosi do tekstu, ju
wczesniej o tym mowilas / troszke skrocilabym tresc
zeby uniknac powtorzen I rozwleklosci/ przekaz dobry/
pozdrawiam