Czy tylko ja?
Wypalam się od środka
Pewna cząstka niszczy siebie
Umieram każdego dnia
Zasypiam i odchodzę
Jestem studnią bez wody
We mnie szumi pustka
A pamiętam tamten smak
Taki prosty i klarowny
Mnie niszczy stan rzeczy
Dobijają mnie szczegóły
Smutek i moje zmęczenie
Czekam pewnej chwili
Czekam na spełnienie
Na sekundę wiecznej chwały
Na szczęście z życia
Własne spełnienie
Komentarze (11)
samorealizacja to najważniejszy cel życia
Studnia bez wody jest nie życiodajna,być taką studnią
i oczekiwać na własne spełnienie.bardzo ładny wiersz.
Nie jesteś sam. Każdy gubi często sens i smak życia :)
Ale wierz mi że szybko go znajdziesz :)
Ech ile to razy zadawałam sobie to pytanie...mam
propozycję, może od dziś, zarówno ja jak i Ty,
będziemy chwytać, każdy choćby najmniejszy Okruszek
Dobroci...a spełnienie przyjdzie, zobaczysz, pomożemy
tylko troszkę szczęściu:)
Nie tylko Ty jeden spalasz się od środka...
Dobrze opisane uczucie i marzenia niejedenego z nas.
Uporczywe myśli powodują, że spalamy sie od środka,
ale... myśli można zmienić - trzeba tylko chcieć.
Obraz tęsknot i rozterek, nieco melancholijny a jakże
często dotyczący nas wszystkich...
zmęczona i wypalona, smutna i nieszczęśliwa- ale
oczekująca z nadzieją na własne spełnienie ..
Interesująco oddane własne przeżycia.
Pierwsze dwie zwrotki ,to poczatek depresji a nastepna
to marzenia.Uwierz w marzenia,moze sie spełnia ale po
cóz Ci sekundowa chwila chwały ?
nostalgia,wsomnienie,pamięc jak ołów...dośc mocno
zmieszany wyraz tychsłów, ale mnie się podoba...
A ja niedawno przeczytałem, że czekanie to grzech
przeciw zlekceważonej chwili obecnej.