Czyliż my potrzebni sobie panie?

Aliż to dziwne nie myśleć o Tobie
aniele boski, szczęściu mego życia
natchnieniu twórczości, źródle sensu
istnienie mego na ziemi tej ubogiej.

Tak nagle w nocy z księżycem na niebie
wśród mgły tętniącej nadzieją
zmianą wszystkiego, świata odwróceniem
trafiło mnie, oczęta zamknęły się głośno
nie widzę już sensu - czyliż trudne to?

Może lisz to prawda może lisz to nie
słoneczku nie robi to różnicy
bo zamknął się w własnej utopi
a czyż to będzie utopia dowiemy się w potrzebie.

Dziś mnie nie rusza nic
Panie mój czuje się wolna
ino nie wiem co będzie za chwil kilka
gdy znów Cię ujrzę
więc kotku odetchnij chwilkę
nabierz powietrze w usteńka
rozejrzyj się dookoła
czyż mnie dostrzeżesz - daj znać
poczekam

pod natchnieniem "potopu" pisane i chwil płynących strumieniem

autor

liza michell

Napisany: 2006-11-27 Dodano: 2006-11-27 22:26:41

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie