[***Daj mi szansę zabłądzić...]
Daj mi szansę zabłądzić na błękitnych
ścieżkach,
Co prowadzą na koniec do raju Twych
dłoni.
Całować pręty klatki, w której Serce
mieszka,
Dziękując jej, że skarb największy Świata
chroni.
Pozwól, tkniętej zachwytem, niepewnej,
pół-śniącej
Pewność zyskać, że wkraczam w całkiem inny
wymiar,
Zwiedzać nową krainę, kojąc dłonie
drżące
Z niedowierzającymi ze szczęścia oczyma.
Ja Świat raczej ubogi Ci pokażę w
zamian,
Poprowadzę Cię krótką drogą w moje
strony,
Ale może dłoń Twoja kolory im nada
I w progu mego domu staniesz
urzeczony...
[9 V 2010]
Komentarze (1)
każdy zasługuje na swoją szansę