Daj wierzyć...
Śniłam przez Ciebie, więc teraz zabierz mnie stąd...
Tak więc dodaj mi skrzydeł,
Anielski romantyźmie...
Wznieś ponad białe trumny,
Oświetl drogę na drugi brzeg...
Mimo cierpieniu i lęku,
Osusz krwawe łzy...
Nie pozwól mi po raz kolejny,
Stoczyć się na dno.
I patrzeć na zbłąkane dusze...
Nie odwróć mojego losu,
Nie skręcaj drogi po raz kolejny...
Daj wierzyć...
Wierzyć w nadzieję...
...bo wiatr zmieni kierunek...
autor
Szklista
Dodano: 2005-12-09 19:54:22
Ten wiersz przeczytano 451 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.