Daję swój obraz prostym słowem

Daję swój obraz prostym słowem,
Niosę pogodę oraz burzę.
Chylę pokornie siwą głowę,
I jak najszczerzej wszystkim służę.

Nawet, jeżeli tak się stanie,
Że wyznam zbyt dosadne sądy.
To próżne będzie ukaranie,
Za takie myśli i poglądy.

Jestem marzeniem opętany,
Pasek nie więzi mej istoty.
Życie to cykl przedwcześnie zgrany,
Pełen swobody i prostoty.

Czasami stworzę coś na miarę,
Własnej fantazji pełnej baśni.
Karmionej tylko dziecka czarem,
Lecz pozbawionej głupiej waśni.

Co bywa wieczną polemiką,
Wpisane w krąg dziejowych treści.
Przychodzi nagle, idzie z nikąd,
W jesiennych liściach głos swój pieści.

Czasem zapłacze drobnym deszczem,
Zmoczy parapet brudem kryty.
Nie wróci więcej, choćby jeszcze,
Był takich wrażeń więcej syty.

A ja swój obraz wszystkim daję,
Niechaj kolorem sny maluje.
Zimę uczyni pięknym majem,
Zło pokornością swą odczuje.

Nawet, jeżeli tak się stanie,
Że zbyt dosadne daję sądy.
To wybacz mi najwyższy Panie,
Odważne słowa i poglądy.

autor

Grand

Napisany: 2011-12-03 Dodano: 2011-12-05 11:01:50

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie