Daremne cierpienie

Bo ja nie potrafię umrzeć jak należy,
Wciąż będę odwlekał śmierci ponaglenie.
Bo ja tak zwyczajnie w taki stan nie wierzę,
Dla mnie jest to jest śmiesznie daremne cierpienie.

Może jak mi przyjdzie powalczyć na koniec,
Wówczas pojmę całość jednym rozpisaniem.
Złożę pojednawczo zaciśnięte dłonie,
I zmienię na koniec o śmierci swe zdanie.

Teraz jeszcze drwinę mam wciśniętą w usta,
Lekceważę także choroby przesłania.
Wiedza, choć nadzieją, potrafi być pusta,
Wszelkim wiadomościom daje inne zdania.

Bo ja nie chcę jeszcze umrzeć jak należy,
Wciąż będę ze śmiercią grał w otwarte karty.
Bo ja tak zwyczajnie w taki stan nie wierzę,
Czemu mam być komuś takiej ceny warty…

autor

Grand

Napisany: 2017-08-12 Dodano: 2017-08-13 09:15:14

Ten wiersz przeczytano 264 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie