Dawno temu

kiedyś mógłbym się zmienić
kontrolować samego siebie
nie zwracać uwagi
na potrzeby innych

pewnego razu byłem i kochałem
zegar tykał
wiedziałem co to oznacza
mogłem być inny

wieczny buntownik
ten jeden niepokonany
defenestracja mojego serca


jak za pierwszym razem
cały świat dla mnie
jestem strudzony
ciągle w drodze do nikąd

mieć kogoś kto powiedziałby mi
gdzie iść i w jakim celu

z chłopca który bał się ciemności
wyrósł ktoś którego nadal przeraża
wiem że tam w rogu
czai się kolejne 20 lat

w nocy kiedy kładą się wszyscy
ja nie mogę
nie wytrzymuje ciszy
samotności dzwięków

autor

Barszczyk_Wierszokleta

Dodano: 2010-05-25 17:35:35

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie