Dekalog Judasza do judasza

Zdradziłem cię naga tablico
Zapisałem krwią niepochlebne zwroty

Jak na ironię czuję się wspaniałe
Ni bólu w mej czaszce Na nic me wymioty

Ja przecież boga z ziemią zmieszałem
I jestem szatanem I jestem szatanem

Tak byłem człowiekiem Tak jak tyś była tablicą
I byłem rumiany Jak ty bladolicą

Lecz w mym mętnym sercu zło się wychowało
Złamało zasady Na krzyż go posłałem

Zabiłem wam obiekt modłów szaleńczych
Zbeształem was syna z synów największych

Zabijcie mnie za cenę czystego pieniądza
Bo pluję i zdycham, i gnębi mnie nędza

I nic nie poradzę, że tacy jak ja od zawsze tu byli
Że tacy jak ja śmiertelni, bogów gnębili


Plemiona judaszów wylazły już z raju
Zamiast bereł, sznury, zamiast wiary, nienawiść

Wyszli i czekają, zbijają nowe krzyże drewniane
A każdy ma w ręku pożółkły papier i czarny atrament

Spisują swe grzechy, jak bogaci testamenty,
A każdy z nich słaby, i każdy przeklęty…

Są dla siebie wszystkich i niczym, diabłem i bogiem…
Wbijają na krzyż reguły, zwane dekalogiem

I myślą, że są od modlitw i klęczek zbawieni…
Przez byle kogo, gdziekolwiek do nieba wzniesieni…

autor

Angel_Of_Love_

Dodano: 2008-04-17 16:50:12

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie