dekoracje

i chociaż zapowiadał dzień się nieźle
moje oczy zostały przypruszone pudrem
obojętności spowitym ignorancją
w bezruchu zostałam pochowana
w brudzie skąpana
w grzechu utopiona
pod jego złą barwą
bo nie do twarzy mi z bólem i radością

dekoracją jest utrzymany sceptyzm
trzeba zachowywać dystans
krążyć po liniach które okazują się być
krzywymi i zawsze idziesz pod kątem
pustka drąży we mnie tunel
czekam aż umrę śmiercią autoagresywną

detale podnoszą efektywność
moich działań skoro nie może być z sensem
to niech będzie chociaż trochę ładnie
zachowana estetyka nieetycznych praktyk
zminimalizuję chwilowo swoje dysfunkcje

autor

nadiś

Napisany: 2011-03-30 Dodano: 2011-03-31 08:05:27

Ten wiersz przeczytano 849 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie