dekoratorka
jeszcze nie tak dawno otaczali mnie
ludzie teraz wypełniam kąty sprzętami
dywanami roślin kolorowymi obrazami
i pytam - czy ten fotel uniesie
zmęczenie
ciała gotowego wciąż na dłużej kiedy już
będę wyszywała ażurowe serwety a
szydełko będzie miało taki mały
łebek - bez szkła powiększającego
nie podchodź będziesz dziwił się że
taka zmyślna domorosła artystka ze mnie
i będziesz zaskoczony bo tyle motywów
sama wymyśliłam a ja przecież nie
takie rzeczy w życiu tworzyłam…ale
one nie mają szansy odwzorowania
gwarancji dalszego ciągu tak zwyczajnie
- jak słupki dziergane kordonkiem
autor
Irena Tetlak
Dodano: 2014-07-16 14:40:07
Ten wiersz przeczytano 613 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Miło :) dziękuję za czytanie i komentarze,
serdeczności posyłam :)
pozdrawiam serdecznie świetna refleksja :))
Ciekawie dekorujesz, a " fotel, który unosi zmęczenie
" - po prostu mistrzostwo świata :)
Pomyśl może nad innym układem wersów, bo te sprawiają
wrażenie chaosu i dośc ciężko się czyta.
Pozdrawiam :)
Ciekawa refleksja nad twórczością
ludzką. Miłego dnia.
Nietuzinkowa refleksja