DEMON ZŁOŚCI
Tyle jest smutku w naszym wzroku
Bolesnych wspomnień z przeszłości
Słona łza kręci się w oku
Wyzwala gorzkie uczucie miłości
Wykopany za życia grób
Zamyka w sercach bramy radości
Pomimo wielu usilnych prób
Króluje nadal demon złości
Niewyzwolony w swoim buncie
W popiół zamienia nadzieje
Rozkłada płaszcz na twardym gruncie
I kreśli wciąż kreśli losu koleje
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.