DEPRESJA!
,,ŻYCIE JEST JAK MGŁA JAK CICHY WIATR JAK OCEAN BEZ DNA JAK KRUCHEJ RÓŻY KWIAT ,, -FARBA-
Budzę się ,
Otwieram oczy i co widzę?
Jasną , beznadziejną ciszę
Pustkę.....
.....
Ale to nic ....
Wychodę i idę ulicą ,
Wszędzie ludzie .
A Ja jestem ... ... ...no wlasnie
Jaka jestem?
..... ... ...
Spoglądają na mnie
Oni widzą .... wlasnie co oni widzą?
Uciekają wzrokiem
Uśmiechy też uciekają
Ich twarze kichają pogardą....
....
Ale to nic .....
Otwieram drzwi ,
Zapalam swiatło ,
Zgasło !
Podpalam świeczkę ,
I...
Ona nie ucieka
To niby dużo ale ....jednak nic
....
Podnoszę wzrok ....
Strach wyciska łzy
Ściany ze zwłowieszczym grymasem
Otwierają okno
A wiatr w prezęcie przynosi melodie mych
snów
Spoglądam na księżyc ocierając łzy
.....
Jestem wolna
Jestem szczęśliwa
Już nie samotna
.... DOBRANOC !
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.