Depresja 2
Depresja – każdy kto ją ma to jej się
wstydzi
A wielu dobrych przyjaciół wcale nie
widzi
Problemu – zawsze dobre rady, „Głowa do
góry”
Bzdury!!! Depresja to wciąż te czarne
chmury
O góry słońce lecz go już nie
dostrzegasz
Myślami gdzieś całkiem indziej wybiegasz
Odbierasz tylko szarość dnia, pustynia
dookoła
Nikt twojego doła nie widzi i też nie
zawoła
Za tobą, choć osobą niby jesteś dla
wszystkich good
Czujesz, że to Ciebie zabija, że jesteś jak
wrzód
Na cud już nie liczysz – sznur, alkohol i
leki
Bo szczęście, miłość to dla Ciebie ląd
bardzo daleki
Wieki zajmie dotarcie do niego i dlatego
Masz obojętne podejście dosłownie do
wszystkiego
Depresja – obawy, tysiąc myśli i ciągły
płacz
Samotność, niezrozumienie, które mówi
„Skacz”
Tam na dole jest spokój – wolność, brak
cierpienia
I tych wszystkich sytuacji, które Ciebie
ostro wpienia
Sytuacja się nie zmienia – wciąż widzisz
jej oczy
Lecz nie ma już jej, a wspomnień milion
kroczy
Wciąż za Tobą – reset ich jest niestety
niemożliwy
Bo jesteś zbyt wrażliwy – romantyzm
prawdziwy
Romantyk to antyk myślisz patrząc w
lustro
Czujesz się jak śmieć, bo w koło Ciebie
jest pusto
Ponownie kompleksy dają tobie o sobie
znać
Nie przestajesz się jutra bać i nie możesz
spać
Wstać nie chcesz gdy nie możesz szczęśliwym
być
Depresja odbiera wiarę, że nie chcesz już
żyć
Komentarze (5)
Lata terapii :)
Dziękuję za te cztery głosy.
tak,depresja to bardzo poważna choroba
Bo jesteś zbyt wrażliwy – romantyzm prawdziwy
Romantyk to antyk myślisz patrząc w lustro
To choroba jak każda inna, tylko ciężka, często też
śmiertelna. Pozdrawiam.