Deszcz
Krople deszczu spływają tworząc szlak na
szybie,
Ukazując krętą drogę, pełną wyborów naszego
życia,
Spływając rozpuszczonymi z nieba warkoczami
płaczu,
Kaskadą, lecz każda z nich, jak włos, ma
własną drogą bycia.
Płyną wytyczając swój niepowtarzalny
szlak,
W każdej z nich zapisany może być nasz
los,
Pełen chwil tak radosnych i smaku
porażki,
Wypełniony przeżyciami człowieka po brzegi
trzos,
Zakola wyznaczają nam możliwość wyboru,
Choć wciąż busola wskazuje im dążeń
kierunek,
Sumując swe drogi w skrytości mokrego
parapetu,
Mieszając je z sobą jak barman w shakerze
dobry trunek,
W fali opadów trzymają się wszystkie
razem,
Lecz tak naprawdę są pojedynczymi
kroplami,
Strugi deszczu w niżu każdy meteorolog
przepowie,
Lecz są, takie jak człowiek pośród tłumu -
samotne - zwane kapuśniaczkami …
Wciąż cicho o nich w codziennych
prognozach,
Lecz włosy nasze zraszają swą
delikatnością,
Samotne, uciekając z niskich ciemnych
chmur,
Łącząc się z pokrywającą Ziemię
wilgotnością…..
Komentarze (3)
Bardzo piękny wiersz, taki prawdziwy, refleksyjny,
zmusza do zastanowienia się nad swoim życiem, swoim
losem, wyborami jakich dokonujemy.
Moje gratulacje, wiersz ogromnie mi się podoba, jestem
pod dużym wrażeniem.
Taki deszczyk szczerze pozdrawia ludzi, wiosnę w ich
sercach budzi. Czasem po deszczu nadchodzą burze, ale
tak to już jest w naturze. Leją się z nieba deszczu
strumienie.... by nasze smutki odeszły w zapomnienie!
pięknie wykorzyetany motyw deszczu i wszelkich jego
aspektów do wyrażenia swoich uczuć