deszcz łez

Niebo wreszcie nie wytrzymało.
I potoki łez na świat poniżej wylało,
Nie licząc się wcale
Że potem ludzie i na nie wyleją swe żale.

Cale zło chcąc zmyć za jednym zamachem
Spłukało też napisy kredą na asfalcie pisane
„... Kocham Cię”
„... To dla Ciebie”
„... Daj mi szanse”

Wierzenia i zwierzenia,
Wyznania i wzruszenia
...
Marzenia nawet też.

Wszystko to strumienie łez niebieskich
Zmyły z ziemi
Pozostaną tylko w pamięci maluczkich
Echa niczym kopce kamieni

Trwające wciąż niezmiennie
W sercach naszych
Bezpieczne, schowane starannie
Czekające uparcie czasów lepszych.

autor

Voy

Dodano: 2005-08-08 21:51:05

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie