Diabeł
Dla zawsze kochanej Babci.
Zatracona, w szaleńczym biegu uczuć,
Zaprzedała duszę, by nie móc nic czuć,
Bez słowa pożegnania sumienie wyrzuciła,
- d o k o s z a z b ę d n e g o b a l a
s t u,
Tracąc przyjaciół i nieprzyjaciół stu,
Nie może się obudzić niczym ze snu,
Umiera powoli z tęsknoty w tajemniczym
kokonie marzeń.
Lecz diabeł się cieszy i czeka na nią
– podobną do niego .
On- pan rozpusty i zła, Ona- opętana
demonicznym szałem wściekłości.
Teraz kochają się na łożu śmierci,
Aksamitne prześcieradło pod nimi szeleści,
Będą leżeć tak całą wieczność,
Płodząc kolejne odmiany zła i cierpienia...
Dla zawsze kochanej Babci.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.