Dla Ciebie...

Jak motyl w Twe ramiona znowu odlatuję,
Było nam razem słodko i mile – za to dziękuję.
Za dni czarne, ulewne i smutne bez końca,
Przepraszam – przeze mnie zabrakło słońca…

Wiem jednak, że łez historia jest niezapomniana –
W otchłani tamtych źródeł wciąż jestem kochana;
Zbudujemy na nowo fundament złotych dni,
Póki żar mych oczu w kominku Twym się tli.

Od dziś stanę się śladem Twych myśli na wietrze;
Gdy pójdziesz przez łąkę – ja będę powietrzem,
Gdy przez las - wnet cieniem drzewa się stanę,
W ogrodzie swego serca, mej duszy ujrzysz altanę.

Zapomnisz o wszystkim, życie się w sen zamieni,
Zakwitnie błoga wiosna, nigdy nie będzie jesieni;
W słodkich dotyków kajdany zakuję Twoje dłonie,
Lekka łódka na rzece marzeń już więcej nie zatonie.

Tylko usiądź obok mnie i zamknij dla innych objęcia,
Zmień wszystkie królewny w żaby – i to bez zaklęcia,
Odłóż na bok żmiję zazdrości, bo to miłości morderca
I chodźmy przez niewidzialny most, który łączy serca.

...wróć...

autor

Gizelka

Dodano: 2008-09-22 21:34:30

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie