Dla Ciebie Wielki Polaku
Polakiem jesteś wielkim, ale Ciebie
zabrali.
Na Stolicę Piotrową, powołali.
Pasiesz stadko swoje na calutkim
świecie.
Troszczysz się o wolność, prawdę,
Boga i Maryi miłowanie.
Wszystkich ludzi kochasz,
Miłością obdarzasz.
Jak trzeba to skarcisz tak, jak ojciec
dziecię.
Jesteś gołąbkiem pokoju na tym zgubnym
świecie.
Znaleźli się tacy, co się nie bali,
Strzelać do Ciebie innym kazali.
Kulą ugodzony, Maryi zaufałeś.
Życie swoje, w jej dłonie złożyłeś.
Świat zamarł w lęku, cierpiał razem z
Tobą.
Wstawiał się modlitwą u Boga za Tobą.
Dlaczego Ty, jesteś komuś przeszkodą?
Niosąc miłość, prawdę, poszanowanie i
godność człowieka.
Niech nasza miłość i wiara bliźniego
Będzie modlitwą o zdrowie Jego.
Niech każdy myśli, że to dotyczy siebie
samego.
Gdy Ciebie zabraknie, kto Maryi powie?
Że naród polski, zawsze jest przy Tobie.
Niech nas osłania płaszczem swej opieki.
I nie opuszcza nas nigdy po wieki.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.