dla Dominiki - the last poem?
na drugim końcu nerwów spiętrzenia
wciśnięta w kąt między szafą
a grozą mojego istnienia
liczyła nerwy na ścianie
niepewnosć wypaliła jej dziury w
powiekach
by na zawsze widziała moją twarz
w pryzmacie złego człowieka
Zamknęła się więc w celi swego mózgu gdzie sieje czarne scenariusze i słoneczniki..
Komentarze (6)
Literówka: - really.
Is it the last poem,relly? very well.
Dopoki sieje sloneczniki,jest nadzieja:)Pozdrawiam+++
Wiem, że nie zawsze tak można, ale dobrze by było
gdyby powstał jeszcze jeden wers, uregulowałoby to
całość. wiersz mroczny, jak diabli, ale mnie się
podoba
"niepewnosć" mała literówka, troszkę trzeba
poczekać na zmianę poprawek, bo coś "siada" w
programie na beju:)
Matka Nadzie(i)ja
i Ty plina.
Dzięki za wpis.
>wciśnięta w kąt między szafą
a grozą mojego istnienia>
Nie potrafię tego wytłumaczyć, ale to coś tak bardzo
"mojego"...