Dla Marty

Dla Marty

Wśród białej pierzyny, alpejskiej łąki...
Leży ten anioł- aksamitna Marta.
Gdy przyszła, zakwitły kwiatów łąki...
Otulona rankiem, jedwabna Westalka


A po tej łące przechodziły owce...
My, stygnąć w cudownej beztrosce
zrywaliśmy róż pełne łąki
tuląc do siebie spragnione kości


A ona słodkim wzrokiem
(wonią świeżości przepełniona)
patrzyła na mnie, ja całowałem jej ramiona.
Włosami przykryła moją twarz skrycie
Och życie, kocham cię nad życie!


I nie pamiętam tylko, kto z nas pierwszy
Ty, czy ja, rzekłaś, że to iluzja
Anioł odleciał w obłoki, mijając komety
Zostało kilka płatków i...róża...

7. II. 2008, Marcie, na specjalne jej życzenie

autor

Bór

Napisany: 2008-02-07 Dodano: 2008-02-08 00:35:46

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie