Dla Mgiełki

Nie bój się żyć od nowa, na to nigdy nie jest za późno

W świecie wielkim zagubiona.
Szukasz drogi swego życia.
W sen kojący utulona.
Tracisz sens własnego bycia.

Nie wiem kto? I to dlaczego.
Złączył w życiu nasze losy.
Może to najwyższe niebo.
I anielskie z nieba głosy.

Skrzywdzić Ciebie nie pozwolę.
W podłej świata ułomności.
Ktoś cię zamknął w tą niewolę.
A ja zwrócę Cię wolności.

Zostaw wszystko na ugodę.
Wiele z tego już rozumiem.
Skaczesz na głęboką wodę.
Lecz ja po niej pływać umiem.

autor

Andrzej

Napisany: 2006-09-13 Dodano: 2006-09-13 00:01:46

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie