od świtu do świtu

Słodyczą mych dłoni pieszczę błękit nieba
powiewem wiatru układam twe włosy
kroplą deszczu roszę aksamitne ciało
ciepłem poranka eros - nas unosi.

W rozkoszne stany miłosnych przestrzeni
skryci przed światem w pierzastych niebiosach
jak spragniony wędrowiec szukam kropli życia
spijam krople życia, płynące po włosach.

Dwa ciała w jednej splecione rozkoszy
kołysząc się poznając uroki dotyku
głaszczesz czar mych ramion ja głaszczę twe włosy
przez ten czas nam dany, od świtu do świtu.

A świtem dnia nowego wtuloną w ramiona
uniosę cię najdroższa w ocean zieleni
zanurzeni w falach traw mokrych od rosy
wrócimy na niebo i tam zostaniemy.

autor

jarek k

Napisany: 2003-05-15 Dodano: 2009-03-05 09:27:26

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie