Dla zapracowanego...albo...

Popatrz na niebo, no spójrz krótko, proszę

Ileż zieleni z błękitem się miesza

Wciągnij przez nos głęboko powietrze

Zachłyśnij się pięknem, niech cię pociesza



Choć słońce zajdzie znowu wieczorem

Lub wcześniej kłąb smutnych chmur je przesłoni

Nie przejmuj się czasem - nieludzkim potworem

Niech widok ten z okna twe smutki przegoni



Nic nie jest wieczne i zieleń też więdnie

Lecz to nie znaczy, że trzeba się trapić

Żyj tym co teraz, niech uśmiech nie blednie

Nie daj się czarnym myślom omamić



I choć do zieleni wyjść dziś nie możesz

A tylko przez okno podziwiać ci dano

W twym sercu to, co sam sobie stworzysz

Więc mimo chwil trudnych ciesz się co rano.

autor

Camelot

Dodano: 2007-11-05 15:10:33

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie