Dla Zuzi
dla Zuzi Machety, malutkiej dziewczynki chorej na pęcherzycę, której w walce o zdrowie pomaga cała Polska
urodzona by znosić ból
z uśmiechem na twarzy
gra jedną z wielu ról
o jakich człowiek nie marzy
obdarzona siłą której
brak dorosłym
szczęśliwa w ciele motyla
radosna jak promyk wiosny
choć tyle ran i smutku
codzienność wciąż jej daje
ona rysuje szczęście
miłość ludziom rozdaje
w jej delikatnej powłoce
w jej jakże cudnej buzi
skupia się wola życia,
której nie mają duzi
dzięki milionom serc
rozkwitła niczym róża
nadzieja na lepsze jutro
po zawieruchach i burzach
ludzkie jednocząc siły
tak niewiele trzeba
by dziecku które cierpi
dać kawałek nieba
dedykuje wszystkim którzy nie pozostają obojętni na los drugiego człowieka
autor
Marlena30
Dodano: 2015-05-23 09:18:21
Ten wiersz przeczytano 1667 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Straszne cierpienia znosi mała Zuzia! jak można pomóc
tak dzielnej dziewczynce, która znosi takie męki!
zasługuje na wiele, wiele wierszy!
Piękny wiersz i dedykacja, prosto z serca!
Pozdrowienia serdeczne Marlenko! dziękuję za ten
wiersz:)
Krzemanko kochana, dziękuję za słuszna sugestię,
zmieniłam
Dziewczynka z pewnością warta nie jednego wiersza.
Podziw budzi sposób w jaki znosi cierpienie.
Jeśli chodzi o formę wiersza to msz warto podzielić
całość na czterowersowe strofy. Czwarty wers czytam
sobie "o jakich człowiek nie marzy", aby uciec przed
powtórzeniem. Miłego dnia.
Ładnie o Zuzi:-)
Czasem smęcę i marudzę, ale jak pomyślę o takich
Zuziach, to czerwieniam się, i uśmiecham się do
swojego życia...
Pozdrawiam :-)