Dlaczego...
Stojąc na rozstajach życia
Pijąc co daje los do picia
Słodką truciznę niczym miód
Czekając aż się spełni cud
Dlaczego ...
Stojąc na rozstajach życia
Nie słysząc własnego serca bicia
Zamykam w półmroku oczy
Oddając ciało iluzji nocy
Dlaczego ...
Dlaczego stojąc na rozstajach życia
W mroku własnych kłamstw
W ciemności oddalam się od siebie
Usypiając się miłością
autor
Piotr Reguła PAN NIKT
Dodano: 2008-11-24 11:27:32
Ten wiersz przeczytano 429 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
... poruszający wiersz i powodujący, że sama sobie
zadałam to pytanie. Dlaczego? Eh, życie! Pozdrawiam!
Dwie pierwsze zwrotki nie za bardzo zgrywaja się z
trzecią, rymi i biały , temat ciekawy jestem na tak
;-)
piekny i prawdziwy