***Dni***

Dni tak płyną, płyną powoli,
a cisza ogromna, niszczy w swawoli,
te wszystkie zgrzyty które były,
te wszystkie słowa co szczęście skryły,
powoli ten proces następuje,
ale ja wierze, teraz to czuje....

narazie smutek, kołysząc mnie ogrania,
istnym pytaniem jestem, - PYTAŃ WYLĘGARNIA
lecz nie chcę już na nie odpowiadać,
nie chcę już męczyć się, i wciąż spowiadać,
swój umysł już, w nicość całkiem zepchnięty,
tak pusty, samotny, w ciszy zamknięty...

narazie smutek jest moim przyjacielem,
moim spokojem i ukojeniem,
chcę by przy mnie stale był,
by mój ból, tak dobrze skrył,
by nie widocznym był dla świata całego,
tak strasznie, ode mnie się różniącego....

autor

Karola

Napisany: 2004-11-30 Dodano: 2004-11-30 12:27:33

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie