Dni których nie powinno być
Karolinie
czas postradał zmysły
dlatego wyrwij ze mnie
niezapisane kartki
zrób coś z tą pustką
bo rzęsom brakuje skrzydeł
chciałyby się unieść
lub chociażby zatrzepotać
pawimi piórami
trwaj przy mnie
bez konieczności doboru słów
pomilczmy na cały głos
wówczas dam się rozgryźć
wcielić
kawałek
po
kawałku
autor
vragoo
Dodano: 2013-10-27 16:28:12
Ten wiersz przeczytano 1212 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Nie znam się na poprawności wiersza, nie wiem czy jest
pod tym względem dobry, jednak to co napisałeś trafiło
w moją wrażliwość.
prośba z serca płynąca z nutką melancholii ale też i
cichą nadzieją:-)
dawno Ciebie nie było tym bardziej miło przeczytać
Twój piękny wiersz:-0
pozdrawiam
Niestety bywają dni, których nie powinno być. Jak
zawsze ciekawe metafory. Lubię Twój styl pisania.
Pozdrawiam, Jacku
rozbroiły mnie pawie pióra,takie zatrzepotanie
próżnością, weź mnie rozgryź a ja na to pozwolę
pozdrawiam:)
Dziękuję za wizytę u mnie. Poprawiłem, krzemanko,
dziękuję :)
Szczerze wyrażona prośba, o wybaczenie...
Dobra podpowiedź krzemanki.
Ładnie. Czytam sobie bez: "kalendarza" i bez "złotem
na cały głos", msz to zbędne dopowiedzenia. Mam
nadzieję, że nie uraziłam autora tą czytelniczą
opinią. Miłego wieczoru.
niebanalnie wyrażona prośba o tzw.drugą szansę - ja
bym uległa, szczególnie po trzepocie pawimi piórami,
bo to takie męskie, niby symbol próżności, ale szczery
i rozbrajający:) pozdrawiam
Dni, których nie powinno być, a...jednak są i choć ma
się tego świadomość człowiek ich nie akceptuje.
Ciekawy wiersz.
Całkiem nieźle. Pozdrawiam :)
Ładna melacholia.
Pozdrawiam, vragoo.
Bardzo ładnie napisany wiersz.Przemawia.
:))
Ciekawy wiersz.
Z pozdrowieniami ;-)