Z dnia na dzień
Podmokłe ścieżki naszych pragnień
porosły mchem
pytasz mnie dlaczego tak szybko
w milczeniu wzruszam ramionami
wracając do codziennych zajęć
autor
WataCukrowa
Dodano: 2015-07-28 12:00:53
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Ładnie :)
Z dnia na dzień - coraz lepsze piszesz wiersze jestem
pod wrażeniem .Miłego::))
Smutek zawarty w kilku wersach.Pozdrawiam
Bardzo ładnie.
a może coś zmienić? pozdrawiam
:)
dobry wiersz pozdrawiam
I mnie też się podoba nostalgia wpleciona w wersy...
Ładnie, te podmokłe ścieżki, dla mnie super. Miłego:-)
Rutyna wchodzi w nasze życie, zapominając o
pragnieniach :) pozdrawiam