Dno.

Jestem dnem, udowodniłeś mi to..
Co, co ? Nie jesteś świadkiem incognito.
Przeżyłeś, ze mną kilka wspólnych chwil,
Dzięki, którym świat mój jeszcze żył.
Razem z Tobą odeszła tęcza radości..
Pozostały po niej tylko ości...
Po upływie czasu zamienią się w pył,
Który wiatr przeniesie jak kilka lodu brył.
Będzie cięzko, ale zniosę udręki.
Na pewno znajdzie się ktoś od podania drugiej ręki.
Za życia zniknę z powierzchni, tej zakłamanej Ziemi.
Ale po co to piszę ? Czy to coś zmieni...

autor

Bezradność

Napisany: 2007-01-25 Dodano: 2007-01-25 20:04:57

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie