Do A*****

Wciąż uciekasz stąd….
Z pierwszym wiatrem… odpływasz…
Żeglujesz od wyspy do wyspy
W poszukiwaniu utraconego raju…

Wracasz zmęczona szarpaniem cumy… przyzwyczajenia
Szukając ciszy i ukojenia
W naszym pustym domu…
Osiadasz na mieliźnie niezrozumienia…

Straszy Cię pustym oczodołem….
Wypalony wulkan…mojej miłości…
Zanurzony w Styksie codzienności… nie słyszę Twego wołania
Łowię resztki ciepłych wspomnień…

Wyczerpany wracam wieczorem…
Składam głowę na zimnej plaży naszego łoża
Noc rozpuszcza nade mną swoje czarne włosy…
Lecz nie przynosi ukojenia jej chłodny pocałunek…
Morfeusz i tak przyjdzie zmęczony nad ranem…

autor

Bubo bubo

Napisany: 2005-12-05 Dodano: 2005-12-05 17:40:55

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie